John Green

"Een weeffout in onze sterren. Samenvatting"

Hazel Grace Lancaster was een zestienjarige meid.

Ze woonde met haar moeder in een klein stadje. Hazel had kanker in haar schildklier en longen. Door haar ziekte was ze vaak ziek en bracht ze veel tijd door in het ziekenhuis. Hazel hield van lezen. Haar favoriete boek heette "De Bittere Waarheid". Ze droomde ervan de schrijver van dit boek te ontmoeten en meer over zijn ideeën te leren.

Elke week ging Hazel naar een steungroep voor kankerpatiënten. Daar ontmoette ze andere mensen die ook tegen de ziekte vochten. Op een van de bijeenkomsten leerde Hazel Augustus Waters kennen. Augustus was een zeventienjarige jongen. Vroeger speelde hij basketbal en was hij heel populair op school. Maar hij had ook kanker. Augustus was slim en grappig. Hij vertelde Hazel dat zijn naam "groot" betekent. Dat maakte Hazel altijd glimlachen.

Hazel en Augustus werden vrienden. Ze begonnen meer tijd samen door te brengen. Ze praatten over boeken, films en hun dromen. Beiden begrepen elkaar omdat ze wisten hoe moeilijk het is om met een ziekte te leven. Hazel voelde zich beter met Augustus. Ze werd gelukkiger als ze bij hem was.

Op een dag stelde Augustus voor dat Hazel naar Amsterdam zou reizen. Hij wilde de schrijver van het boek "De Bittere Waarheid" vinden en meer over zijn gedachten leren. Eerst was Hazel bang omdat de reis moeilijk kon zijn door haar ziekte. Maar Augustus steunde haar en ze besloten samen te gaan. Ze vertelden hun ouders over de reis. Hazels moeder was een beetje bezorgd, maar zei dat ze zou helpen. Augustus' vader steunde ook hun beslissing.

Ze begonnen de reis te plannen. Ze boekten vliegtickets en kozen een hotel. Hazel voelde zich opgewonden en blij. Ze kon niet wachten om te reizen. Augustus was ook opgewonden. Ze spraken over wat ze zouden doen in Amsterdam, welke plaatsen ze zouden bezoeken en wat ze zouden zien. Hazel keek uit naar deze reis omdat het iets nieuws en

bijzonders was.

Toen het tijd was om te reizen, gingen Hazel en Augustus naar het vliegveld. Ze vlogen met het vliegtuig naar Amsterdam. In het vliegtuig zaten ze naast elkaar en praatten. Hazel vertelde Augustus over haar favoriete boeken, en Augustus deelde verhalen over zijn leven voor de ziekte. Hazel voelde dat reizen met Augustus haar gelukkig maakte en haar afleidde van de pijn.

In Amsterdam wandelden Hazel en Augustus door de mooie straten. Ze bezochten musea waar ze naar schilderijenen sculpturen keken. Ze bewonderden de mooie gebouwen met gekleurde ramen en wandelden door smalle straatjes. Ze maakten foto's op de bruggen en reden met de boot op de kanalen. Elke dag was vol nieuwe indrukken en ontdekkingen. Hazel voelde dat ze van het leven genoot en dankbaar was voor deze momenten.

Op een dag vonden ze een boekwinkel. Daar zagen ze het boek "De Bittere Waarheid". Ze leerden dat de schrijver in de buurt woonde. Hazel was blij en een beetje nerveus. Ze besloten de schrijver te ontmoeten. De ontmoeting ging goed. De schrijver was vriendelijk en interessant. Hij vertelde hen over zijn ideeën en inspiratie voor het boek. Hazel en Augustus waren blij dat ze hem hadden ontmoet en meer over zijn gedachten hadden geleerd.

Na de ontmoeting met de schrijver werden Hazel en Augustus nog dichter. Ze brachten veel tijd samen door, lachten en praatten. Hazel begreep dat ze van Augustus hield. Augustus hield ook van Hazel. Ze besloten om samen te blijven en elkaar te steunen. Hun vriendschap veranderde in diepe gevoelens en liefde.

Tijdens de reis spraken Hazel en Augustus over hun families. Hazel vertelde hoe haar moeder voor haar zorgt en haar steunt. Augustus vertelde dat zijn familie hem altijd steunde en hielp om met de ziekte om te gaan. Ze deelden hun angsten en hoop. Hazel voelde dat ze met Augustus over alles kon praten zonder bang te zijn om niet begrepen te worden.

Ze wandelden ook door parken en zaten op bankjes, genietend van de natuur. Soms bleven ze stil en genoten gewoon van het moment. Hazel voelde dat deze momenten heel belangrijk waren en wilde ze in haar geheugen bewaren. Ze keken samen naar zonsondergangen en zonsopgangen, genietend van de schoonheid van de natuur en de stilte.

Tijdens de reis leerde Hazel meer over Augustus' leven. Hij vertelde haar dat hij altijd had gedroomd van Amsterdam en het verkennen van nieuwe plaatsen. Hazel was blij dat ze hem kon helpen zijn droom waar te maken. Augustus zei tegen haar dat zij ook belangrijk voor hem was en dat haar steun hem sterker maakte.

Ze bezochten ook cafés en proefden het lokale eten. Hazel hield van zoetigheden, en Augustus van hartige snacks. Ze deelden hun favoriete gerechten met elkaar en ontdekten nieuwe smaken. Dit maakte hun reis nog aangenamer en interessanter. Ze genoten van elk moment, brachten tijd samen door en creëerden nieuwe herinneringen.

In Amsterdam vonden Hazel enAugustus veel nieuwe vrienden. Ze ontmoetten mensen uit verschillende landen en vertelden hen hun verhalen. Hazel voelde dat de wereld groot en divers was. Ze was blij dat ze zulke interessante mensen had ontmoet en meer had geleerd over verschillende culturen en tradities.

Op een dag besloten ze de dierentuin te bezoeken. Hazel hield van dieren, en Augustus ook. Ze keken naar verschillende dieren en maakten foto's. Hazel lachte wanneer Augustus probeerde de geluiden van de dieren na te bootsen. Het was een leuke dag, vol lachen en vreugde. Ze genoten van hun tijd samen en waren blij met elk moment.

's Avonds wandelden ze langs de promenade en keken naar de lichten van de stad. Hazel en Augustus deelden hun dromen voor de toekomst. Ze spraken over wat ze na school wilden doen en over hun plannen. Hazel voelde dat ze iemand had die haar zou steunen en helpen om met moeilijkheden om te gaan. Ze maakten plannen samen en droomden van een gezamenlijke toekomst.

Toen de reis bijna voorbij was, voelde Hazel zich verdrietig. Ze wilde niet afscheid nemen van Augustus en Amsterdam. Ze brachten de laatste dag door met wandelen in hun favoriete plekken en herinnerden zich alle momenten. Hazel wist dat deze herinneringen voor altijd bij haar zouden blijven en haar zouden steunen in moeilijke tijden.

De terugreis naar huis was moeilijk. Hazel voelde zich moe en zwak na de lange reis. Augustus begon ook pijn en vermoeidheid te voelen. Ze begrepen dat de ziekte terugkwam en sterker werd. Hazel probeerde sterk te zijn voor Augustus en hem te steunen.

Augustus vertelde Hazel dat zijn ziekte sterker terugkwam en dat hij bang was voor zijn toekomst. Hij wist niet hoeveel tijd hij nog had. Hazel

was erg verdrietig, maar steunde hem. Ze brachten tijd samen door, deelden hun gedachten en gevoelens, en probeerden troost te vinden bij elkaar.

Augustus vroeg Hazel om hem een brief te schrijven. Hij wilde dat ze haar gedachten en gevoelens voor de toekomst kon bewaren. Hazel stemde toe en begon de brief te schrijven. In de brief vertelde ze hoeveel Augustus voor haar betekende en hoe dankbaar ze was voor alles wat ze samen hadden meegemaakt. Ze schreef over haar gevoelens, hoe hij haar leven beter had gemaakt en hoe ze zich hun tijd samen zou herinneren.

Hazel bracht veel tijd door met Augustus. Ze hielp hem en zorgde voor hem. Augustus voelde zich gelukkig naast Hazel. Zebrachten de avonden door met praten en herinneren aan hun reis naar Amsterdam. Deze momenten waren speciaal voor hen en hielpen hen met de pijn en het lijden.

Met de tijd werd Augustus' toestand erger. Hij werd steeds zwakker en kon veel dingen niet meer doen. Hazel bleef aan zijn zijde en steunde hem. Ze las hem boeken voor en vertelde verhalen om hem af te leiden van de pijn. Augustus voelde de steun en liefde van Hazel, wat hem hielp om tegen de ziekte te vechten.

Op een dag zei Augustus tegen Hazel dat hij moest gaan. Hij voelde dat zijn tijd bijna was aangebroken. Hazel was erg verdrietig, maar begreep dat hij moest vertrekken. Ze hield zijn hand vast en zei tegen hem hoe veel ze van hem hield. Ze brachten hun laatste momenten samen door en herinnerden zich alles wat ze hadden meegemaakt.

In de laatste dagen schreef Augustus een brief aan Hazel. In de brief vertelde hij over zijn gevoelens en bedankte haar voor alles. Hazel las deze brief veel keer en vond troost in zijn woorden. Ze herinnerde zich alle goede momenten die ze samen hadden doorgebracht en voelde dat hun liefde voor altijd in haar hart zou blijven.

Toen Augustus vertrok, voelde Hazel een enorme pijn. Ze herinnerde zich alle momenten die ze samen hadden doorgebracht en begreep hoe belangrijk het is om elk moment van het leven te koesteren. Hazel wist dat Augustus altijd in haar hart zou leven.

Hazel bleef leven en herinnerde zich Augustus. Ze probeerde zo te leven dat zijn herinnering haar elke dag inspireerde. Hazel las haar favoriete boeken en deelde haar verhalen met andere mensen. Ze

begreep dat liefde en vriendschap een spoor in het hart kunnen achterlaten dat nooit verdwijnt.

Hazel werd sterker na het verlies van Augustus. Ze vond nieuwe doelen en dromen. Hazel bleef studeren en droomde van de toekomst. Ze wist dat het leven verderging en dat ze waardig moest leven.

Elke keer dat Hazel het boek "De Bittere Waarheid" las, herinnerde ze zich haar reis naar Amsterdam en haar gevoelens voor Augustus. Het boek werd voor haar een symbool van liefde en hoop. Hazel begreep dat je zelfs in de moeilijkste tijden vreugde en betekenis kunt vinden.

Hazel bleef naar de steungroep gaan en hielp andere mensen die tegen de ziekte vochten. Ze deelde haar verhaal en steunde degenen die hulp nodig hadden. Hazel voelde dat ze de wereld beter maaktedankzij haar ervaring.

Hazels leven was vol herinneringen aan Augustus. Ze wist dat hij altijd een deel van haar leven zou zijn. Hazel bedankte het lot dat ze Augustus had ontmoet en voor alle momenten die ze samen hadden doorgebracht.

Met de tijd vond Hazel nieuwe kracht en zelfvertrouwen. Ze bleef leven en herinnerde zich de liefde en vriendschap die haar leven bijzonder maakten. Hazel begreep dat elk moment belangrijk is en dat het leven het waard is om gewaardeerd te worden.