John Ronald Reuel Tolkien

"Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών. Περίληψη"

Πολύ καιρό πριν, στον κόσμο της Μέσης Γης, δημιουργήθηκαν δαχτυλίδια δύναμης.

Οι ξωτικοί έκαναν τρία δαχτυλίδια για τον εαυτό τους. Επτά δαχτυλίδια δόθηκαν στους νάνους, που ζουν κάτω από το βουνό και αγαπούν τους θησαυρούς. Εννέα δαχτυλίδια πήραν οι άνθρωποι, που ήθελαν δύναμη και εξουσία. Αλλά ο σκοτεινός άρχοντας Σάουρον μυστικά έφτιαξε ένα ακόμα δαχτυλίδι - το Ένα Δαχτυλίδι - για να ελέγχει όλα τα άλλα δαχτυλίδια και τους κατόχους τους. Έβαλε μέσα του μέρος της κακής του δύναμης.

Σε μια μεγάλη μάχη, οι άνθρωποι και τα ξωτικά ενώθηκαν για να πολεμήσουν τον Σάουρον. Ο βασιλιάς των ανθρώπων, Ελέντιλ, και ο γιος του, Ισίλντουρ, πολέμησαν γενναία. Στη μάχη, ο Ελέντιλ σκοτώθηκε, αλλά ο Ισίλντουρ έκοψε το Δαχτυλίδι από το δάχτυλο του Σάουρον. Ο Σάουρον έχασε τη δύναμή του και εξαφανίστηκε. Όμως, ο Ισίλντουρ δεν κατέστρεψε το Δαχτυλίδι. Ήθελε να το κρατήσει ως τρόπαιο. Στο δρόμο για το σπίτι, τον επιτέθηκαν ορκ, και ο Ισίλντουρ πέθανε. Το Δαχτυλίδι έπεσε στον ποταμό Άντουιν και χάθηκε για πολλά χρόνια.

Πέρασαν αιώνες, και το Δαχτυλίδι έμεινε στον πάτο του ποταμού. Μια μέρα, δύο χόμπιτ, ο Ντέαγκολ και ο Σμέαγκολ, ψάρευαν. Ο Ντέαγκολ βρήκε το Δαχτυλίδι στο νερό. Ο Σμέαγκολ το είδε και το ήθελε για τον εαυτό του. Τσακώθηκε με τον Ντέαγκολ και, θυμωμένος, τον σκότωσε. Ο Σμέαγκολ πήρε το Δαχτυλίδι, αλλά άρχισε να αλλάζει λόγω της κακής του δύναμης. Έγινε ο Γκόλουμ - ένα παράξενο και λυπημένο πλάσμα. Κρύφτηκε σε σπηλιές κάτω από το βουνό και έζησε εκεί πολλά χρόνια, φυλάγοντας το "πολύτιμό" του Δαχτυλίδι.

Πολλά χρόνια αργότερα, ένας χόμπιτ ονόματι Μπίλμπο Μπάγκινς από το Σάιρ ξεκίνησε ένα ταξίδι με νάνους και τον μάγο Γκάνταλφ. Αναζητούσαν θησαυρούς από τον δράκο Σμογκ. Κατά τη διάρκεια των περιπετειών τους, ο Μπίλμπο χάθηκε στις σπηλιές και βρήκε τυχαία το Δαχτυλίδι που είχε χάσει ο Γκόλουμ. Ο Μπίλμπο το πήρε μαζί του, χωρίς

να ξέρει τη δύναμή του. Το Δαχτυλίδι του έδινε τη δυνατότητα να γίνεται αόρατος. Το χρησιμοποίησε για να σωθεί από κινδύνους.

Όταν επέστρεψε στο σπίτι, ο Μπίλμπο έζησε ήσυχα για πολλά χρόνια. Αλλά το Δαχτυλίδι άρχισε να τον επηρεάζει. Παρέτεινε τη ζωή του, αλλά τον έκανε παράξενο και ανήσυχο. Στα 111α γενέθλιά του, ο Μπίλμπο αποφάσισε να κάνει μια μεγάλη γιορτή για όλους τους χόμπιτ του Σάιρ. Κατά τη διάρκεια της γιορτής, έδωσε μια ομιλία και ξαφνικά εξαφανίστηκε, φορώντας το Δαχτυλίδι. Μετά, γύρισε στο σπίτι, όπου τον περίμενε ο Γκάνταλφ. Ο μάγος παρατήρησε ότι το Δαχτυλίδι επηρέαζε τον Μπίλμπο και τον έπεισε να το αφήσει στον ανιψιό του, τον Φρόντο, και να ξεκινήσει ένα ταξίδι.

Ο Φρόντο πήρε το Δαχτυλίδι, αλλά για καιρό δεν ήξερε τον κίνδυνο του. Μετά από 17 χρόνια, ο Γκάνταλφ γύρισε και είπε στον Φρόντο την αλήθεια. Εξήγησε ότι αυτό είναι το Ένα Δαχτυλίδι του Σάουρον, που ξαναμαζεύει δύναμη στη σκοτεινή γη του Μόρντορ. Ο Σάουρον ψάχνει το Δαχτυλίδι για να κατακτήσει όλο τον κόσμο. Ο Γκάνταλφ προειδοποίησε τον Φρόντο ότι πρέπει να φύγει από το Σάιρ και να πάρει το Δαχτυλίδι στο Ρίβεντελ, το σπίτι του σοφού ξωτικού Έλροντ.

Ο Φρόντο συμφώνησε. Μαζί με τον πιστό κηπουρό του, τον Σαμ Γκάμτζι, και τους φίλους του, τον Μέρι και τον Πίπιν, έφυγαν μυστικά από το Σάιρ. Ξεκίνησαν το ταξίδι, προσπαθώντας να μην τραβούν την προσοχή. Αλλά οι Ναζγκούλ, οι μαύροι καβαλάρηδες και υπηρέτες του Σάουρον, ήδη έψαχναν το Δαχτυλίδι. Ήταν κάποτε άνθρωποι, αλλά τώρα έγιναν φαντάσματα λόγω των δαχτυλιδιών που τους έδωσε ο Σάουρον.

Τα χόμπιτ περπατούσαν μέσα από δάση και χωράφια, αποφεύγοντας τους δρόμους. Στο δάσος συνάντησαν τον Τομ Μπομπαντίλ, έναν μυστηριώδη και χαρούμενο άνθρωπο που τους έσωσε από τον κίνδυνο. Δεν επηρεαζόταν από τη δύναμη του Δαχτυλιδιού και τους βοήθησε να ξεκουραστούν. Μετά, έφτασαν στο χωριό Μπρι και σταμάτησαν στο πανδοχείο "Το Πήδημα του Πόνι". Εκεί ήλπιζαν να βρουν τον Γκάνταλφ, αλλά δεν ήταν εκεί. Αντί αυτού, γνώρισαν έναν μυστηριώδη Ξένο που τους πρόσφερε βοήθεια.

Αυτός ο Ξένος ήταν ο Άραγκορν, φίλος του Γκάνταλφ. Ήταν ο κληρονόμος του θρόνου της Γκόντορ, αλλά έκρυβε την καταγωγή του. Ο Άραγκορν συμφώνησε να συνοδεύσει τα χόμπιτ στο Ρίβεντελ. Στο δρόμο, οι Ναζγκούλ τους πρόλαβαν στον λόφο Γουέδερτοπ. Στη μάχη, ο Φρόντο φόρεσε το Δαχτυλίδι και είδε τους Ναζγκούλ όπως πραγματικά είναι - φαντάσματα. Ο αρχηγός των Ναζγκούλ τραυμάτισε τον Φρόντο

με ένα μαγεμένο ξίφος. Το τραύμα ήταν επικίνδυνο, και ο Φρόντο γινόταν όλο και πιο αδύναμος.

Με τη βοήθεια του Άραγκορν και της ξωτικιάς Άργουεν, κόρης του Έλροντ, κατάφεραν να μεταφέρουν τον Φρόντο στο Ρίβεντελ. Εκεί θεραπεύτηκε. Στο Ρίβεντελ, συγκεντρώθηκε το Συμβούλιο του Έλροντ. Εκπρόσωποι ανθρώπων, ξωτικών, νάνων και χόμπιτ συζήτησαν τι να κάνουν με το Δαχτυλίδι. Αποφασίστηκε ότι πρέπει να καταστραφεί, ρίχνοντάς το στη φωτιά του βουνού Όροντρουν στο Μόρντορ. Αλλά αυτό ήταν πολύ επικίνδυνο και δύσκολο.

Ο Φρόντο προσφέρθηκε να είναι ο Φορέας του Δαχτυλιδιού. Για να τον προστατεύσουν, δημιουργήθηκε η Συντροφιά του Δαχτυλιδιού. Αποτελούνταν από εννέα μέλη: τον Φρόντο, τον Σαμ, τον Μέρι, τον Πίπιν, τον Γκάνταλφ, τον Άραγκορν, τον Λέγκολας - έναν ξωτικό τοξότη, τον Γκίμλι - έναν νάνο πολεμιστή, και τον Μπόρομιρ - έναν πολεμιστή από τη Γκόντορ. Ορκίστηκαν να προστατεύουν τον Φρόντο και να τον βοηθήσουν στην αποστολή του.

Η Συντροφιά ξεκίνησε ένα μακρύ και δύσκολο ταξίδι. Αρχικά προσπάθησαν να περάσουν τα Ομιχλώδη Βουνά, αλλά μια κακιά χιονοθύελλα, προκαλούμενη από τον Σάρουμαν, τους εμπόδισε. Ο Σάρουμαν ήταν κάποτε καλός μάγος, αλλά πέρασε στη μεριά του κακού. Τότε αποφάσισαν να περάσουν μέσα από τα ορυχεία της Μόρια, μια αρχαία υπόγεια πόλη των νάνων. Στη Μόρια ήταν σκοτεινά και επικίνδυνα. Βρήκαν τον τάφο του Μπάλιν, φίλου του Γκίμλι. Τους επιτέθηκαν ορκ και ένας τρολ. Σε μια σκληρή μάχη, νίκησαν, αλλά μετά εμφανίστηκε ο Μπάλρογκ - ένας αρχαίος δαίμονας φωτιάς και σκιάς.

Στη στενή γέφυρα της Καζάντ-Ντουμ, ο Γκάνταλφ στάθηκε απέναντι στον Μπάλρογκ για να σώσει τους φίλους του. Πολέμησε μαζί του και την τελευταία στιγμή φώναξε: "Δεν θα περάσεις!" Η γέφυρα κατέρρευσε, και ο Μπάλρογκ έπεσε στην άβυσσο, αλλά τράβηξε μαζί του τον Γκάνταλφ. Οι υπόλοιποι ήταν λυπημένοι και νόμιζαν ότι ο Γκάνταλφ πέθανε, αλλά συνέχισαν το ταξίδι χωρίς αυτόν.

Έφτασαν στο δάσος Λόθλοριεν, όπου τους υποδέχτηκε η βασίλισσα Γκαλάντριελ. Ήταν σοφή και πανέμορφη. Η Γκαλάντριελ έδωσε στον καθένα τους ιδιαίτερα δώρα: ξωτικά μανδύες, ψωμί λέμπας και άλλα πράγματα. Ο Φρόντο της έδειξε το Δαχτυλίδι, και εκείνη αντιστάθηκε στον πειρασμό του. Μετά την ξεκούραση, συνέχισαν το ταξίδι τους με βάρκες στον ποταμό Άντουιν.

Η Συντροφιά άρχισε να διαλύεται. Ο Μπόρομιρ υπέκυψε στον πειρασμό

του Δαχτυλιδιού και προσπάθησε να το πάρει από τον Φρόντο. Φοβισμένος, ο Φρόντο φόρεσε το Δαχτυλίδι και εξαφανίστηκε, αποφασίζοντας να φύγει μόνος. Ο Σαμ κατάλαβε τις προθέσεις του και τον ακολούθησε. Μαζί, ξεκίνησαν προς το Μόρντορ.

Ο Μέρι και ο Πίπιν αιχμαλωτίστηκαν από ορκ. Ο Μπόρομιρ, συνειδητοποιώντας το λάθος του, προσπάθησε να τους σώσει, αλλά τραυματίστηκε θανάσιμα. Πριν πεθάνει, ζήτησε συγχώρεση από τον Άραγκορν. Ο Άραγκορν, ο Λέγκολας και ο Γκίμλι αποφάσισαν να κυνηγήσουν τους ορκ για να σώσουν τα χόμπιτ.

Στην καταδίωξη, συνάντησαν τον Γκάνταλφ, που επέστρεψε ως Γκάνταλφ ο Λευκός. Τους είπε για τη μάχη του με τον Μπάλρογκ και ότι στάλθηκε πίσω για να ολοκληρώσει την αποστολή του. Έμαθαν ότι οι ορκ καταστράφηκαν από τους καβαλάρηδες του Ρόχαν, αλλά ο Μέρι και ο Πίπιν διέφυγαν στο δάσος Φάνγκορν.

Στο δάσος, ο Μέρι και ο Πίπιν συνάντησαν τον Δεντρογένη, έναν Έντ. Οι Έντ είναι ζωντανά δέντρα, φύλακες του δάσους. Ήταν σοφοί αλλά αργοί. Τα χόμπιτ τους είπαν για τον Σάρουμαν, που έκοβε τα δάση για πόλεμο. Ο Δεντρογένης συγκάλεσε το Συμβούλιο των Έντ, και αποφάσισαν να δράσουν εναντίον του Σάρουμαν. Οι Έντ επιτέθηκαν στο Άιζενγκαρντ και κατέστρεψαν το φρούριό του.

Εν τω μεταξύ, ο Φρόντο και ο Σαμ συνέχισαν το ταξίδι τους στο Μόρντορ. Παρατήρησαν ότι ο Γκόλουμ τους ακολουθούσε. Τον έπιασαν, και ο Φρόντο τον λυπήθηκε, ζητώντας του να τους δείξει τον δρόμο. Ο Γκόλουμ συμφώνησε, αλλά μέσα του ήθελε να πάρει πίσω το Δαχτυλίδι. Πέρασαν από τους Νεκρούς Βάλτους, όπου είδαν τα φαντασματικά πρόσωπα πεσόντων πολεμιστών.

Έφτασαν στη Μαύρη Πύλη του Μόρντορ, αλλά δεν μπορούσαν να περάσουν λόγω της φρουράς. Τότε, ο Γκόλουμ πρότεινε έναν άλλο δρόμο - μέσω της μυστικής σκάλας του Κίριθ Ούγκολ. Στον δρόμο, τους αιχμαλώτισε ο Φάραμιρ, αδελφός του Μπόρομιρ. Μαθαίνοντας για την αποστολή του Φρόντο και τον θάνατο του αδελφού του, ο Φάραμιρ τους άφησε ελεύθερους, παρόλο που ήταν αντίθετο με τους κανόνες.

Ο Γκόλουμ ένιωθε προδομένος και αποφάσισε να εκδικηθεί. Τους οδήγησε στη φωλιά της Σέλομπ, μιας γιγάντιας αράχνης. Η Σέλομπ επιτέθηκε στον Φρόντο και τον παράλυσε με το δηλητήριό της. Ο Σαμ πολέμησε με τη Σέλομπ και την τραυμάτισε, αλλά νόμιζε ότι ο Φρόντο ήταν νεκρός. Απελπισμένος, πήρε το Δαχτυλίδι και αποφάσισε να συνεχίσει την αποστολή μόνος.

Αργότερα, ο Σαμ άκουσε ότι οι ορκ βρήκαν τον Φρόντο και κατάλαβε ότι ήταν ζωντανός. Εισέβαλε στον πύργο του Κίριθ Ούγκολ και έσωσε τον Φρόντο. Μαζί συνέχισαν προς το βουνό Όροντρουν. Ο δρόμος ήταν πολύ δύσκολος. Χωρίς νερό και φαγητό, κάτω από τον καυτό ήλιο και το κακό μάτι του Σάουρον, διέσχισαν τις έρημες γαίες. Ο Φρόντο ήταν εξαντλημένος από το βάρος του Δαχτυλιδιού, και ο Σαμ συχνά τον κουβαλούσε στους ώμους του.

Την ίδια στιγμή, ο Άραγκορν, ο Γκάνταλφ και οι άλλοι ετοιμάζονταν για την τελική μάχη. Αποφάσισαν να αποσπάσουν την προσοχή του Σάουρον για να βοηθήσουν τον Φρόντο. Πλησίασαν τη Μαύρη Πύλη του Μόρντορ με έναν μικρό στρατό και προκάλεσαν τον Σάουρον σε μάχη. Ο Σάουρον έστειλε τεράστιες δυνάμεις εναντίον τους.

Στην κορυφή του βουνού Όροντρουν, ο Φρόντο στάθηκε μπροστά στην πύρινη άβυσσο. Αλλά το Δαχτυλίδι τον είχε κυριεύσει, και δήλωσε ότι θα το κρατήσει για τον εαυτό του. Εκείνη τη στιγμή εμφανίστηκε ο Γκόλουμ. Επιτέθηκε στον Φρόντο και του δάγκωσε το δάχτυλο με το Δαχτυλίδι. Από τη χαρά του, ο Γκόλουμ δεν πρόσεξε την άκρη του γκρεμού και έπεσε στη λάβα μαζί με το Δαχτυλίδι. Το Δαχτυλίδι καταστράφηκε, και ο Σάουρον πέθανε. Ο πύργος του κατέρρευσε, και οι στρατοί του διαλύθηκαν.

Ο Φρόντο και ο Σαμ μόλις που πρόλαβαν να σωθούν. Τους έσωσαν γιγάντιοι αετοί που έστειλε ο Γκάνταλφ. Ξύπνησαν σε ασφαλές μέρος και συναντήθηκαν με τους φίλους τους. Όλοι χαίρονταν για τη νίκη και την επιστροφή της ειρήνης στη Μέση Γη.

Ο Άραγκορν στέφθηκε βασιλιάς της Γκόντορ και παντρεύτηκε την Άργουεν, που επέλεξε θνητή ζωή για την αγάπη του. Έγιναν μεγάλες γιορτές.

Τα χόμπιτ επέστρεψαν στο Σάιρ, αλλά ανακάλυψαν ότι η πατρίδα τους είχε καταστραφεί από τους υπηρέτες του Σάρουμαν. Ο Σάρουμαν, που είχε χάσει τη δύναμη και την εξουσία του, ήθελε να εκδικηθεί. Ο Φρόντο, ο Σαμ, ο Μέρι και ο Πίπιν οργάνωσαν αντίσταση και ενθάρρυναν τα χόμπιτ να πολεμήσουν. Νίκησαν τους εχθρούς και απελευθέρωσαν το Σάιρ. Ο Σάρουμαν σκοτώθηκε από τον υπηρέτη του, τον Γκρίμα, που στη συνέχεια σκοτώθηκε και ο ίδιος.

Η ζωή στο Σάιρ βελτιώθηκε σταδιακά. Τα σπίτια ανακατασκευάστηκαν, οι κήποι άνθισαν. Ο Μέρι και ο Πίπιν έγιναν σεβαστοί ηγέτες. Ο Σαμ παντρεύτηκε τη Ρόζι και απέκτησαν παιδιά. Φύτεψε πολλά δέντρα και φρόντιζε τη γη.

Ο Φρόντο, όμως, δεν μπορούσε να ξεχάσει όσα έζησε. Τα τραύματα από τον Ναζγκούλ και τη Σέλομπ δεν θεραπεύτηκαν, και η ψυχή του ήταν γεμάτη θλίψη. Ένιωθε ξένος στο Σάιρ, παρόλο που οι φίλοι του προσπαθούσαν να τον στηρίξουν.

Μετά από μερικά χρόνια, ο Φρόντο αποφάσισε να αφήσει τη Μέση Γη. Μαζί με τον Μπίλμπο, τον Γκάνταλφ και τα ξωτικά, απέπλευσε προς τη Δύση, στη χώρα των αθανάτων, ελπίζοντας να βρει ειρήνη και θεραπεία. Πριν φύγει, έδωσε στον Σαμ το Κόκκινο Βιβλίο, όπου είχε γράψει την ιστορία των περιπετειών του.

Ο Σαμ επέστρεψε στο σπίτι και έζησε μια ευτυχισμένη ζωή με την οικογένειά του. Είχε πολλά παιδιά και έγινε δήμαρχος του Σάιρ. Πάντα θυμόταν τον Φρόντο και τη φιλία τους. Όταν ο Σαμ γέρασε, απέπλευσε και αυτός προς τη Δύση για να συναντήσει ξανά τον Φρόντο.

Έτσι τελείωσε η μεγάλη ιστορία για το πώς μικρά χόμπιτ έκαναν μεγάλα κατορθώματα και έσωσαν τον κόσμο από το σκοτάδι. Το θάρρος τους, η φιλία και η πίστη τους έγιναν θρύλος, που θα θυμούνται πολλές γενιές στη Μέση Γη.