Alice Sebold

"Nostalgia anioła. Streszczenie"

Suzie Salomon była czternastoletnią dziewczynką, która mieszkała w małym amerykańskim miasteczku.

Miała kochającą rodzinę: mamę Abigail, tatę Jacka, młodszą siostrę Lindsey i małego brata Bucka. Suzie chodziła do szkoły, bawiła się z przyjaciółmi i lubiła rysować. Była szczęśliwa i żyła normalnym życiem.

Każdego ranka Suzie budziła się wcześnie, żeby zjeść śniadanie z rodziną. Siedzieli razem przy dużym drewnianym stole, gdzie mama gotowała smaczne potrawy. Po śniadaniu Suzie szła do szkoły. Lubiła się uczyć i szczególnie lubiła lekcje literatury. W szkole Suzie miała wielu przyjaciół. Jej najlepszym przyjacielem był Ray. Był miły i zawsze wspierał Suzie w trudnych chwilach. Rufi, przyjaciółka Raya, też była blisko Suzie. Często spędzali czas razem po szkole, spacerowali w parku i dzielili się sekretami.

Suzie brała udział w szkolnych wydarzeniach, grała w siatkówkę i pomagała kolegom z klasy. Jej przyjaciele szanowali ją za dobroć i pomocność. W wolnym czasie Suzie lubiła czytać książki i marzyć o przyszłości. Marzyła, żeby zostać artystką i tworzyć piękne obrazy. Jej rodzina wspierała jej hobby i zachęcała do nauki.

Pewnego zimowego wieczoru Suzie szła do domu przez pole. Niebo było szare, a śnieg zaczynał powoli padać. Powietrze było zimne i Suzie zakładała ciepłą kurtkę. Po drodze spotkała swojego sąsiada, pana Harviego. Pan Harvey był cichym człowiekiem i mieszkał niedaleko. Wyglądał na miłego i zawsze uśmiechał się, gdy widział Suzie. Tego wieczoru pan Harvey zaprosił Suzie, żeby zobaczyć coś ciekawego. Suzie, ufając sąsiadowi, zgodziła się iść z nim.

Oni poszli razem do domu pana Harviego. Tam była duża ziemna dziura, którą niedawno wykopał. Pan Harvey powiedział, że tam są ukryte stare rzeczy, które znalazł. Suzie była ciekawa i postanowiła spojrzeć bliżej. Podeszła do dziury i spojrzała do środka. Nagle pan Harvey zaczął do niej mówić dziwnym głosem. Suzie poczuła, że coś jest nie tak. Próbowała odejść, ale pan Harvey ją chwycił. Dziewczynka się przestraszyła i zaczęła krzyczeć, ale nikt jej nie usłyszał. W tym

momencie jej życie tragicznie się skończyło i Suzie zginęła. Jej dusza wzniosła się na niebiosa.

W niebie Suzie znalazła się na pięknym miejscu. Tam było zielone trawiaste, kolorowe kwiaty i wysokie drzewa. Słońce świeciło miękkim światłem, a wszystko wokół było ciche i spokojne. Mogła spacerować i patrzeć na gwiazdy. Czasami Suzie siedziała na huśtawce i podziwiała widok. Ale mimo całej piękności nieba, Suzie była smutna. Tęskniła za swoją rodziną i przyjaciółmi. Jej serce było pełne bólu, ponieważ ją zabito i chciała, aby jej morderca został złapany i ukarany.

Suzie zaczęła obserwować swoją rodzinę znieba. Widziała, jak mama Abigail płakała każdego dnia. Abigail nie mogła zrozumieć, gdzie Suzie poszła i dlaczego zniknęła. Tata Jack był bardzo zmartwiony. Szukał Suzie w całym mieście, rozmawiał z sąsiadami i przyjaciółmi, mając nadzieję na jakieś informacje. Lindsey, młodsza siostra Suzie, starała się być silna. Pomagała tacie szukać dowodów i wspierała mamę. Mały brat Buck był jeszcze bardzo mały. Nie rozumiał, co się stało, ale czuł, że coś jest nie tak z jego siostrą.

Pan Harvey kontynuował życie. Wyglądał jak zwykły sąsiad i nikt nie podejrzewał, co zrobił. Ale Suzie wiedziała, że jest niebezpieczny. Widziała, jak chodził po mieście i rozmawiał z ludźmi. Suzie miała nadzieję, że ktoś zauważy jego dziwne zachowanie i zrozumie, że coś jest nie tak. Chciała chronić swoją rodzinę i przyjaciół przed tym człowiekiem.

Suzie miała dobrego przyjaciela o imieniu Ray. Był zakochany w Suzie i bardzo o nią dbał. Po jej śmierci Ray próbował zrozumieć, co się stało i pomagał jej rodzinie. Jego przyjaciółka Rufi również była bliska Suzie. Czasami Rufi czuła, że Suzie jest blisko, jakby jej duch był jeszcze obecny. Spędzali razem czas, dzielili się wspomnieniami o Suzie i wspierali się nawzajem w trudnych chwilach.

Tata Jack zaczął podejrzewać pana Harviego. Zauważył, że sąsiad często coś ukrywa i zachowuje się dziwnie. Jack zaczął szukać dowodów przeciwko Harvey'emu. Sprawdzał dom Harvey'ego, rozmawiał z jego przyjaciółmi i sąsiadami. Lindsey też chciała pomóc. Zaczęła badać dom Harvey'ego i szukać dowodów. Lindsey była odważną dziewczynką i nie bała się ryzykować, aby znaleźć prawdę o śmierci siostry.

Pewnego dnia Lindsey postanowiła iść do domu Harvey'ego. Wszedła do środka i znalazła ważne dowody. To były rzeczy, które mogły udowodnić winę Harvey'ego. Lindsey była przestraszona, ale wiedziała,

że musi pomóc rodzinie. Pokazała dowody tacie Jackowi. Poszli na policję, ale policji brakowało dowodów, żeby aresztować Harvey'ego. To bardzo zasmuciło rodzinę, ale oni się nie poddali.

Pan Harvey poczuł, że może zostać ujawniony. Spanikował i postanowił opuścić miasto. Harvey opuścił dom i zniknął. Rodzina Suzu została bez odpowiedzi. Kontynuowali życie, ale zawsze pamiętali o Suzu i jej zniknięciu. Każdego dnia mieli nadzieję, że prawda wyjdzie na jaw i sprawiedliwość zwycięży.

Czas mijał. Rodzina Suzu nauczyła się żyć dalej. Tata Jack został wolontariuszem, pomagając innym rodzinom. Mama Abigail znalazła pocieszenie wśród przyjaciół i zaczęła znów się uśmiechać. Lindsey skończyła szkołę i zaczęła pracować. Buck dorósł i został troskliwym bratem. Wciąż tęsknili za Suzu, ale starali się być szczęśliwi.

Pan Harvey nie mógł uciec przed swoim losem. Pewnego dnia, zimą,szedł po zaśnieżonej drodze i miał wypadek. Harvey zginął. Suzu widziała to z nieba i poczuła, że sprawiedliwość zwyciężyła. Teraz jej rodzina mogła trochę znaleźć pokój. Suzu zrozumiała, że musi puścić swoją rodzinę, aby mogła żyć szczęśliwie. Czuła, że ich miłość zawsze będzie z nią.

W niebie Suzu znalazła swoją pokój. Spędzała czas z przyjaciółmi, podziwiała piękno swojego nowego domu i czuła pokój i radość. Wiedziała, że jej rodzina i przyjaciele zawsze będą ją pamiętać i kochać. To sprawiało, że była szczęśliwa i spokojna. Suzu rozumiała, że jej miłość pomaga im pokonywać trudności i znaleźć siłę, aby żyć dalej.

Rodzina Suzu dalej żyła, pamiętając ją z miłością. Pamiętali jej uśmiech, jej śmiech i jej dobroć. Nawet w najtrudniejszych chwilach znajdowali siłę, aby kontynuować, wiedząc, że Suzu zawsze jest z nimi w ich sercach. Historia Suzu uczyła ich, aby doceniać każdą chwilę i kochać siebie nawzajem bardziej niż wszystko inne. Wiedzieli, że Suzu zawsze będzie częścią ich życia, nawet jeśli już jej nie ma.

Życie toczyło się dalej. Lindsey wyszła za mąż i miała dzieci, które znały swoją ciotkę Suzu. Tata Jack został znanym wolontariuszem, pomagając innym rodzinom przeżyć żałobę. Mama Abigail znalazła nowych przyjaciół i znów poczuła radość życia. Buck dorósł i został troskliwym bratem, opowiadając dzieciom historie o Suzu. Każdy z nich znalazł swoją drogę do szczęścia, zachowując pamięć o Suzu w swoich sercach.

Suzie, w niebie, czuła radość za swoją rodzinę. Wiedziała, że udało im się przezwyciężyć smutek i stać się silniejszymi. Widziała, jak znajdowali szczęście i budowali nowe marzenia. To przynosiło jej pokój i satysfakcję. Suzu rozumiała, że jej miłość zawsze będzie z nimi, nawet jeśli już jej nie ma obok.

Rodzina Suzu często ją pamiętała. Opowiadali dzieciom historie o Suzu, jej dobroci i miłości. Dzieci wiedziały, jak ważna była ich ciotka i kochały jej pamięć. Abigail znajdowała pocieszenie w tym, że Suzu zawsze będzie z nimi w ich sercach. Jack był dumny z tego, jak jego rodzina poradziła sobie z tragedią i potrafiła znów znaleźć szczęście.

Suzie również obserwowała innych ludzi w mieście. Widziała, jak ludzie pomagają sobie nawzajem i jak znajdują siłę w trudnych czasach. To ją inspirowało i dawało nadzieję na przyszłość. Suzie rozumiała, że nawet po śmierci miłość i dobroć mogą zmienić życie ludzi na lepsze.

W niebie Suzie znalazła swoją pokój. Spędzała czas z przyjaciółmi i podziwiała piękno swojego nowego domu. Wiedziała, że jej rodzina i przyjaciele zawsze będą ją pamiętać i kochać. To sprawiało, że była szczęśliwa ispokojna. Suzie rozumiała, że jej miłość łączy wszystkich, którzy ją znają, na zawsze.

Historia Suzu Salomon pokazuje, jak miłość i pamięć mogą łączyć ludzi na zawsze. Nawet po śmierci miłość pozostaje silna i pomaga ludziom pokonywać trudności. Rodzina Suzu stała się przykładem siły i wytrwałości, ucząc się żyć dalej, zachowując miłość i wspomnienia o niej. Zrozumieli, że Suzu zawsze będzie z nimi w ich sercach, pomagając im znaleźć siłę i radość w życiu.

Suzie wiedziała, że jej życie było ważne i znaczące. Zostawiła po sobie jasne wspomnienie, które inspirowało innych. Suzu była częścią swojej rodziny i przyjaciół, i to sprawiało, że była szczęśliwa. W niebie znalazła pokój i radość, wiedząc, że jej miłość zawsze będzie z nimi. To przynosiło jej głębokie zadowolenie i spokój, wiedząc, że jej rodzina znalazła szczęście mimo tragedii.

Abigail, Jack, Lindsey i Buck dalej żyli, pamiętając o Suzu. Świętowali jej urodziny, wspominali chwile spędzone razem i dzielili się historiami o jej dobroci i uśmiechu. Rodzina odwiedzała miejsce, gdzie Suzu lubiła spacerować, aby poczuć jej obecność. To miejsce stało się symbolem ich miłości i pamięci o niej.

Ray, zainspirowany wspomnieniem Suzu, zorganizował wystawę jej

ulubionych miejsc i rzeczy, które Suzu zbierała. To pomogło wielu ludziom zrozumieć, jak bardzo Suzu była kochana i jak ważne jest pamiętanie o tych, którzy odeszli. Rufi dalej wspierała przyjaciół i rodzinę, opowiadając o swoich odczuciach obecności Suzu. Stała się ważnym łącznikiem między światem żywych a światem Suzu.

Ostatecznie, rodzina Suzu nauczyła się żyć dalej, zachowując miłość i wspomnienia o niej. Zrozumieli, że Suzu zawsze będzie z nimi w ich sercach, pomagając im znaleźć siłę i radość w życiu. Suzu znalazła swój pokój w niebie, wiedząc, że jej rodzina znalazła szczęście i mogła dalej żyć mimo tragedii.

Finał historii Suzu Salomon to historia o miłości, stracie i nadziei. Pokazuje, jak ważne jest docenianie swoich bliskich i kochanie siebie nawzajem. Nawet w najtrudniejszych czasach miłość może pomóc pokonać ból i znaleźć drogę do szczęścia. Rodzina Suzu nauczyła się żyć dalej, zachowując miłość i wspomnienia o niej, i wiedziała, że Suzu zawsze będzie z nimi w ich sercach.