Brothers Grimm

"Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków. Summary"

Dawno, dawno temu, w odległym i pięknym królestwie, żyła młoda i niezwykle piękna księżniczka o imieniu Królewna Śnieżka.

Królowa, choć sama była piękna, była także niezmiernie próżna i każdego dnia pytała swojego magicznego lustra: "Lustereczko, powiedz przecie, kto jest najpiękniejszy w świecie?" Zazwyczaj lustro odpowiadało jej, że to ona jest najpiękniejsza, co bardzo ją zadowalało. Każdego dnia Królowa znajdowała pocieszenie w tych słowach, sądząc, że jej uroda nigdy nie zostanie przyćmiona. Jednak pewnego dnia lustro odpowiedziało inaczej. Powiedziało, że to nie ona, ale Królewna Śnieżka jest teraz najpiękniejsza w całym królestwie. Serce Królowej wypełniło się wściekłością i zazdrością, której nie mogła znieść. Jak mogło być możliwe, że jej pasierbica przewyższyła ją urodą?

Królowa, ogarnięta zazdrością, postanowiła, że Śnieżka musi zginąć. Aby wykonać swój okrutny plan, wezwała swojego myśliwego, lojalnego sługę, i rozkazała mu, aby zabrał Śnieżkę do lasu, zabił ją i przyniósł jej serce jako dowód zbrodni. Była przekonana, że gdy Śnieżka zniknie, zniknie również zagrożenie dla jej własnej pozycji. Myśliwy, choć wierny Królowej, nie mógł znieść myśli o zabiciu młodej księżniczki. Gdy zaprowadził Śnieżkę w głąb lasu i spojrzał w jej łagodne, niewinne oczy, jego serce zmiękło. Nie był w stanie skrzywdzić dziewczyny. Zamiast tego opowiedział jej o okrutnym planie Królowej i kazał uciekać jak najdalej, by nigdy więcej nie wracała do zamku.

Śnieżka, przestraszona i samotna, błąkała się po gęstym i mrocznym lesie, który wydawał się jeszcze bardziej przerażający, niż mogła sobie wyobrazić. Drzewa były wysokie i ciemne, a ich gałęzie wydawały się jak długie ramiona, próbujące ją pochwycić. Szum wiatru i odgłosy ptaków wypełniały powietrze, potęgując jej strach. Mimo to, Śnieżka nie traciła nadziei i modliła się o ratunek. Po wielu godzinach wędrówki dotarła do małego domku, ukrytego głęboko w lesie. Domek był maleńki, a wszystko w nim było przystosowane do niewielkich rozmiarów - meble, łóżka, naczynia. Śnieżka, choć zmęczona, postanowiła posprzątać, ponieważ domek był w nieładzie. Gdy skończyła, położyła się w jednym z małychłóżeczek i natychmiast zasnęła.

Domek należał do siedmiu krasnoludków, którzy ciężko pracowali w kopalni diamentów, wydobywając drogocenne kamienie. Kiedy wrócili do domu i zobaczyli, że ich mały domek jest schludnie posprzątany, byli zaskoczeni, a jeszcze bardziej zdziwieni, kiedy znaleźli młodą kobietę śpiącą w jednym z ich łóżek. Z początku byli podejrzliwi - kim była ta nieznajoma i jak się znalazła w ich domu? Krasnoludki nigdy nie widziały tak pięknej osoby. Śnieżka obudziła się i, widząc małych mieszkańców domku, szybko opowiedziała im swoją tragiczną historię. Krasnoludki, wzruszone jej losem, natychmiast zrozumiały, że dziewczyna potrzebuje schronienia. Zgodziły się, aby Śnieżka została z nimi, pod warunkiem, że będzie dbała o dom, przygotowywała im jedzenie i utrzymywała porządek.

W tym czasie, w zamku, Królowa wciąż wierzyła, że Śnieżka nie żyje, i z satysfakcją stanęła przed swoim lustrem, aby po raz kolejny zapytać: "Lustereczko, powiedz przecie, kto jest najpiękniejszy w świecie?". Ku jej przerażeniu lustro odpowiedziało, że Śnieżka wciąż żyje i mieszka z siedmioma krasnoludkami. Wściekłość Królowej była nie do opisania. Postanowiła, że tym razem sama osobiście zabije Śnieżkę. Przygotowała więc zatrute jabłko i przebrała się za starą, biedną handlarkę. Udała się do domku krasnoludków z planem ostatecznego pozbycia się swojej rywalki.

Śnieżka, choć ostrzeżona przez krasnoludki, by nie ufać obcym, nie podejrzewała, że staruszka, która odwiedziła ich domek, była Królową w przebraniu. Przedstawiając jabłko jako najsłodszy owoc, staruszka przekonała Śnieżkę, by skosztowała jego smaku. Gdy tylko ugryzła jabłko, Śnieżka padła martwa na ziemię, zapadając w głęboki sen przypominający śmierć. Królowa, przekonana o swoim zwycięstwie,